Wake me up!

Και έψαχνα απεγνωσμένα, ένα καλό θέμα για μία ανάρτηση, που να εξηγεί τον πόνο μου. Ήθελα να γράψω λίγο, να ξεχαστώ γιατί δεν πάμε καλά. Και μπορώ να πω πως δεν πάμε καθόλου καλά. Ήρθε καιρός να ξυπνήσουμε. Οι διακοπές, πολύ δυστυχώς, τελείωσαν και έρχεται ο καιρός να αποδείξουμε ότι κάτιιι κάναμε αυτόν τον χρόνο. Ότι υπάρχει γενικά βελτίωση. Είναι οι 2 μήνες των 'αποτελεσμάτων'.

Άκουγα το τραγουδάκι των Μπλε-Μια φορά και ένα καιρό. Πανέμορφο song με νόημα. Από τα καλύτερα τους, ίσως και το καλύτερο. Μια φορά και ένα καιρο..και έγω λάτρευα να μου λένε παραμύθια για παλάτια λαμπερά και για μαγικά χαλιά. Μάλλον όμως η υπερβολική αγάπη για αυτά τα παραμύθια με επηρέασε αρνητικά. Όχι, δεν έγινα εγώ η παραμυθού (ποτέ δεν ήμουν καλή στο να λεω ιστορίες), αλλά έμαθα να αγαπώ τα παραμύθια που μου πούλαγαν οι άλλοι.

Αμέτρητα παραμύθια και ιστορίες. Και το μυαλό μου τόσο αθώο για να ξεχωρίσει την πραγματικότητα. Τα πουπουλένια σύννεφα ήταν τόσα πολλά που την κρύβανε. Πραγματικότητα. Ούτε σκληρή, ούτε πικρη. Απλά η πραγματικότητα, που μερικές φορές μας βγάζει απότομα από τα πουπουλένια σύννεφα και αυτό είναι που φέρνει τα ανάλογα συναισθήματα της πίκρας και του πόνου. Μπορεί πολλές φορές να μας χρειάζονται μερικά παραμύθια, για να μας κρύβουν την αλήθεια, αλλά η συνήθεια βλάπτει.

Έτσι και εγώ έμαθα να κρύβω μόνη μου την αλήθεια, ωραιποιώντας καταστάσεις. Και αν δεν ξεκολλήσω από αυτήν την κακιά συνήθεια θα συνεχίσω να πέφτω και να λέω δεν πειράζει. Δεν είναι έτσι όμως. Πειράζει! Δεν είναι όλα ωραία και ρόδινα.

Πρέπει να με ξυπνήσουν, από αυτό το όνειρο που έβλεπα καιρό. Βέβαια δεν θα ξυπνήσω με την μία και ούτε θα ξεχάσω αυτό το όνειρο, γιατί αυτό το όνειρο ήταν ο όμορφος μου κόσμος. Βγαίνοντας όμως από αυτό τον όμορφο μου κόσμο, που ήταν φτιαγμένος στα μέτρα μου, συνειδητοποίησα πως ο κόσμος είναι σκλήρος. Είναι σκληρός με ό,τι κινείται. Γι' αυτό έχω σκοπό να ξυπνήσω μόνη μου. Σιγά να μην περιμένω τον πρίγκιπα που θα με ξυπνήσει από τον λύθαργο μου. Τέρμα οι πρίγκιπες και οι ιστορίες που μου πούλαγαν άγνωστοι συγγραφείς με σκοπό να με καταστρέψουν και να με κάνουν να κοιμηθώ βαθύτερα. Τα παραμύθια είναι πλέον μόνο για τα όνειρα. Τώρα πια είμαι ξύπνια.

Όσοι αντιμετωπίζεται το ίδιο πρόβλημα με μένα, μην δοκιμάσετε ξυπνητήρια δεν βοηθάνε! Άνοιξτε περισσότερο τα μάτια σας και δείτε από άλλη οπτική γωνία. Και αν δεν καταφέρνεται τίποτα και συνεχίζουν οι πτώσεις, ένα γερό χτύπημα θα σας ταρακουνήσει για τα καλά.

Ωστόσο μην αγοράζετε τα παραμύθια των άγνωστων συγγραφέων. Γιατί είναι άνθρωποι με προσωπικό συμφέρον. Ας πουλήσουν τα παραμύθια τους αλλού και ας μας αφήσουν στην ησυχία μας.

Καλά ξυπνητούρια σε όλους!

by AdriuC

ΚΑΙ ο χρόνος είναι σχετικός!

Περνάνε δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια. Περνάει ο χρόνος. Μια έννοια που την ξέρουμε από μικρά  παιδιά. Και ενώ ήξερα τι σημαίνει, τελικά μου είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω πως 'λειτουργεί'.

Είναι φορές που περνάει γρήγορα και άλλες που περνάει αργά. Λένε πως περνάει γρήγορα, όταν η ψυχολογία μας είναι καλή και γενικά όταν περνάμε καλά. Είναι όμως έτσι; Έλεγα "Πόσο γρήγορα πέρασε και αυτή η χρονιά". Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Προσπάθησα να θυμηθώ τη πρώτη μέρα του σχολείου η οποιά δεν είναι ένας χρόνος πριν και..μου φάνηκε σαν να είχε περάσει αιώνας από τότε!

Επίσης, προσπάθησα να θυμηθώ μία από της καλύτερες μέρες αυτής της σχολικής χρονιάς. Ήταν η μονοήμερη εκδρομή στο Allou Fun Park και μετά στα  Mall. Ναι, μπορώ να πω, πως είχαμε περάσει αρκετά ωραία. Και όμως, παρά την απίθανη διασκέδαση που είχαμε, ο χρόνος δεν είχε πέρασε καθόλου γρήγορα.

Ο χρόνος είναι σχετικός! Μας φαίνεται ότι περνάει πολύ γρήγορα, αλλά συνήθως αυτές είναι η φορές που ο χρόνος δεν κυλούσε! Πιστεύω πως δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο οι δραστηριότητες που κάνεις, μιας και ο χρόνος φεύγει γρήγορα και όταν κάνεις μια όχι τόσο ευχάριστη εργασία, σαν το σκούπισμα! (Σίγουρα έφερα γελοίο παράδειγμα, γιατί υποστηρίζω είναι σκότωμα χρόνου το καθάρισμα, αλλά δυστυχώς αναγκαίο.) Πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως  άμα θες να περάσει, θα περάσει, αρκεί να ξεχαστείς με μία ευχάριστη δραστηριότητα.

Όμως ακόμα πάσχω να βρω το νόημα του χρόνου, ο οποίος γυρνάει και γυρνάει και τα παίρνει όλα μαζί του και δεν αφήνει τίποτα όρθιο... Σταματάει ποτέ να γυρνάει; "Ο χρόνος δεν υπάρχει, είναι ανθρώπινη ανακάλυψη κι εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες" είπε ο 'Αλμπερτ Αίνστάιν. Και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να τον εξηγήσουμε. Μάλλον ο χρόνος είναι αλληλένδετος με την εξέλιξη. Όσο θα υπάρχει εξέλιξη, θα υπάρχει και ο χρόνος που θα μας βοηθάει στην καλύτερη οργάνωση της κοινωνίας και των γεγονότων.

Πόσο καλύτερα θα ήταν όμως να μπορούμε να τον ελέγχουμε. Να πατήσουμε ένα pause στα δύσκολα, η ακόμα να κάνουμε πίσω και να διορθώσουμε λάθη του παρελθόντος. Γιατί όλοι κάνουμε λάθη, αφού η τελειότητα δεν έχει βρεθεί ακόμα. Και θα ήταν τα πράγματα πολύ πιο εύκολα αν όταν καταλαβαίναμε τα λάθη,  θα μπορούσαμε να τα διορθώσουμε. Αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Φαίνεται με έχει επιρρεάσει και εμένα η γρήγορη εξέλιξη της τεχνολογία. Καλύτερα που δεν υπάρχει το 'pause' και το 'back' στην ζωη μας που θα πάγωνε και θα γυρνούσε το χρόνο (ακόμα και αν θα ήταν απίθανη η ύπαρξη τους) γιατί με το πέρασμα του χρόνου μαθαίνουμε να περνάμε τα εμπόδια και γνωρίζουμε το σωστό μέσα από τα λάθη μας.

Και παρά αυτή την ανάρτηση, ακόμα δεν έχω βρει την έννοια και το νόημα του χρόνου!. Είναι ας πούμε αριθμοί που  μας βοηθάνε στην καλύτερη οργάνωση μας. Πάντως αν θές να περάσει γρήγορα, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ξεχάσεις την ύπαρξη του. Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα!

Και αν βρείτε μια χρονομηχανή, ενημερώστε και εμένα γιατί τη χρειάζομαι! Επειδή όμως η εφεύρεση της αργεί, πρέπει να βρούμε άλλο τρόπο να διορθώνουμε τα λάθη μας. Καλά ξεμπρδέματα!

Αντιός!

by AdriuC

A dream is a wish your heart makes.

 Νομίζω πως όλοι μας έχουμε έναν αγαπημένο παιδικό ήρωα και συνήθως προέρχεται από τις ταινίες τoυ Disney. Παιδικές ταινίες με πρίγκιπες και πριγκίπισσες, δράκους και ιππότες, φαντάσματα και τέρατα, μάγισσες και ξωτικά, κολοκύθες και μαγικά χαλιά. Και μέσα από αυτές τις αμέτρητες ταινίες με διαφορετικά story εμείς, παιδιά και όπως ήμασταν μικρά, κάναμε διαχωρισμό και επιλέγαμε την αγαπημένη τανία μας με ανόητα κριτήρια όπως το χρώμα των μαλλιών της πρωταγωνίστριας που ίσως ταίριαζε με το δικό μας.

Και με ρώτησαν ποια είναι η αγαπημένη μου πριγκίπισσα του Disney. Χωρίς να το σκεφτώ απάντησα Σταχτοπούτα. Βέβαια, άμα με έβαζαν να ξαναδιαλέξω και έπρεπε να το σκεφτώ ίσως και ένα λεπτό παραπάνω θα μου ήταν πολύ δύσκολο να επιλέξω μιας όλες του οι ταινίες είναι εξαίσιες. Αλλά πρέπει να κάνω μια διάκριση και έτσι επιλέγω την Σταχτοπούτα.

Η Σταχτοπούτα.. Μια νεαρή κοπέλα η οποία ζει με την ανελέητη μητριά της, τις δύο ψηλομύτες κόρες της, την Μπριζέλα και την Αναστασία, τον γάτο Λούσιφερ (του οποίου, το όνομα σημαίνει διάβολος και έιναι πραγματικά κολόγατο). Αυτοί είναι οι κακοί του story. Βέβαια, πιστεύω πως οι ψιλομύτες κόρες δεν είναι και τοσο κακές απλά ζηλεύουν την Σταχτοπούτα που είναι σαν από όνειρο φτιαγμένη. Ύστερα όλοι ξέρουμε τα αγαπημένα 'κατοικίδια' της, τα ποντίκια που την συμπαθούν αφάνταστα. Ο Μπρούνο είναι ο σκύλος της και έχει ένα άλογο και κάτι κότες στους οποίους δεν δίνει πολύ βάση  η ταινία. Μετά όλοι ξέρουμε πως καταφέρνει να πάει στο χορό με τη βοήθεια της νεραϊδονονάς της, η οποία μετρατρέπει μια κολοκύθα σε άμαξα, ποντίκια σε άλογα..και κάπως έτσι φτάνει στον χορό και κερδίζει την αγάπη του πρίγκιπα. Όταν πάει 12 συνειδηιτοποιεί πως πρέπει να φύγει γιατί θα λυθούν τα μάγια και έτσι στις σκάλες τις φεύγει το γοβάκι!( ωχ αυτό το γοβάκι! αυτή η νεραϊδονονά της δεν μπορούσε να το κάνει μισό νούμερο πιο μικρό!;) Μετά απο δύσκολες δοκιμασίες που περνάει η Σταχτοπούτα(γιατί η μητριά της την κλειδώνει στο δωμάτιο μόλις έρχεται η στιγμή να δοκιμάσει το γοβάκι. Την σκύλα!) και μπλα μπλα μπλα, με την βοήθεια τον 'κατοικιδίων' βγαίνει απο το δωμάτιο και δοκιμάζει το γοβάκι και όλοι καταλαβαίνουν πως αυτή είναι η αγαπητή του πρίγκιπα! Και έτσι happy ending!

Πουφ! Πόσες φορές μπορεί να έχω δει αυτή την ταινία! Πραγματικά αμέτρητες. Αλλά ακόμα λατρεύω να βλέπω αυτή την ιστορία. Ίσως γιατί ολες μας κρύβουμε μία πριγκίπισσα μέσα μας. Σίγουρα όμως δεν είναι μόνο αυτό που λατρεύω. Θαυμάζω την καλοσύνη της. Την κακομεταχειρίζονταν μέσα στο ίδιο της το σπίτι και αυτή δεν έλεγε ούτε κουβέντα. Βέβαια αυτό δεν είναι τόσο καλό. Γιατί πρέπει να διεκδικείς τα δικαιώματα σου. Επισής η καλοσύνη της δεν σταματούσε ούτε στα ζώα. Εδώ ελευθέρωσα τον Γκας-Γκας(τι όνομα και αυτό για ποντίκι) απο την παγίδα. Μα τόσηηη αγάπη για τα ποντίκια για να τους δίνει και ρούχα!; Αδιανόητο.

Όμως η Σταχτοπούτα γίνεται πρώτυπο για μένα από τα πρώτα λεπτά της ταινίας. Εκεί που τραγουδάει: Αν στην καρδιά σου υπάρχει ελπίδα χρυσή σαν ηλιαχτίδα, αυτό που ζητάς θα βρεθεί. Είναι ένα σύνθημα που μας χρειάζεται στις μέρες μας. Ποτέ μην πάψεις να ονειρεύεσαι, γιατί κάποια στιγμή τα όνειρα θα βουν αληθινά. Αρκεί να υπάρχει θέληση και ελπίδα. Γιατί κανείς δεν μπορεί να σε διατάξεις να πάψεις να ονειρεύεσαι... Απίθανο είναι επίσης το σύνθημα της "A dream is a wish your heart makes" και αξίζει να συμπληρώσω πως πρέπει να εκπληρώνουμε τις ευχές της καρδιάς και να μην τις αφήνουμε στην άκρη να σκουριάζουν.

Αυτή είναι η αγαπητή σε όλους Σταχτοπούτα. Ίσως να είναι μια αφηρημένη νεαρή που έγινε θύμα λόγω της καλοσύνης της, αλλά είναι μία πραγματική επαναστάτρια του ονείρου. Η καλοσύνη της ήταν αυτή που κέρδισε την καρδιά του πρίγκιπα και η ελπίδα στην καρδιά της ήταν που την έβγαλε από τις δύσκολες καταστάσεις που ζούσε τόσα χρόνια. Και αυτοί είναι οι λόγοι, που αξίζει να είναι πρότυπο και με κάνει να την ξεχωρίσω ανάμεσα από τις παλιές καλές ταινιές του Disney.

** Και κάτι ακόμα. Ο κόσμος τον ονείρων της, ήταν πραγματικά όμορφος σε σχέση με τον πραγματικό κόσμο και την κακία που υπάρχει μέσα σε αυτόν. Και την θαυμάζω που δεν έχασε ποτέ την καλοσύνη της. (σε αντίθεση με εμένα αυτός που προτιμάω μερικές φορες να γινομαι κακιά ή σκληρή..γιατί έμαθα πως η καλοσύνη εκμεταλλεύεται.)

Ονειρευτείτε σοκολατένια! Κάνει καλό!

by AdriuC

Πάσχατο(as nena says)

Δεύτερη μέρα της Μεγάλης εβδομάδας. Και ψάχνω να βρω το νόημα αυτών των ημέρων αλλά μου είναι δύσκολο. Κακός καιρός αυτές τις μέρες. Με απασχολούν τόσα θέματα και έψαχνα ένα τίτλο για να αρχίσω να γράφω. Πραγματικά δεν έχω σκεφτεί πως θα γεμίσω αύτη την ανάρτηση. Ό,τι βγει...

Λένε πως τη Μεγάλη εβδομάδα, μέχρι την Ανάσταση έχει πάντα κακό καιρό. Πράγματι έτσι είναι! Κατουρήθηκε ο καιρός χθες και προχθές μαζί με την ψυχολογία μου. Σήμερα είδα ήλιο να βγαίνει και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Και τώρα πάλι συννεφιά. Όχι δεν μου αρέσει η συννέφια, όπως νόμιζα. Θέλω ήλιο για να παίρνω ενέργεια από αυτόν.

Και έχω αποφασίσει φέτος να περάσω αυτή τη γιορτή ας πούμε λίγο πιο σωστά. Είναι μία οικογενειακή γιορτή. Πάμε κάθε μέρα εκκλησία και ας είναι για 10 λεπτά. Και μετά νηστεία. Δεν ξέρω κατά πόσο αν νηστεύεις ή όχι φανερώνει την πίστη σου, αλλά σίγουρα δεν κάνει κακό η 'αποτοξίνωση' από το κρέας, που το έχουμε βάλει στην καθημερινή διατροφή μας. Επιπλέον θέλω να φτίαξω πασχαλινό τσουρέκι, κουλουράκια και μετά να τσουγκρίσω κόκκινα αυγά με συγγενικά πρόσωπα, δίπλα από το σουβλισμένο αρνί στο πιο οικείο μέρος, στην Πυλάλα. Θέλω άλλους τρόπους να περάσω καλά. Ένα πρωινό τρέξιμο, μία βόλτα μέχρι το λιμανάκι κλπκλπ! Βαρέθηκα να σκοτώνω τις διακοπές μου μπροστά από ένα pc. Ναι! Θέλω παραδοσιακό Πάσχα. Για να ξεφύγω με έναν πιο ηρεμιστικό τρόπο!

Παρά το παραδοσιακό Πάσχα που έχω προγραμματίσει, ακόμα ψάχνω να βρω ένα κρυμμένο νόημα. Τόσα ντοκίμαντερ κάθε βράδυ στο σκαϊ που αποκαλύπτουν κρυμμένες αλήθειες. Και γεμίζω ερωτηματίκα, ψάχνοντας και εγώ να αναγνωρίσω την αλήθεια. Μήπως κρύβονται μυστικά στην Ιστορία του Χριστινιασμού και ποιον σκοπό εξυπηρετούν. Ίσως όταν ολοκληρωθεί η γνώμη μου να γράψω ένα σχετικό άρθρο.

Και μία ανακάλυψη για τον εαυτούλι αυτές τις μέρες : Πόσο γρήγορα αλλάζει η γνώμη μου για άτομα και καταστάσεις... Πόσο λίγο ξέρουμε αυτούς που νομίζουμε ότι ξέρουμε..Για να μάθεις κάποιον πρέπει να τον ξες χρόνια. Οι μήνες είναι ένα τίποτα γιατί δεν έχεις προλάβει να γνωρίσεις και τον κακό του εαυτό. Ακόμα έμαθα κάτι ακόμα για τον εαυτό μου...έμαθα πόσο πολύ μισώ τα 'ψευτομαγκάκια' τα οποία νομίζουν πως μπορούν να επιβληθούν σε όλο το σύμπαν. Περιττό να πω, πως το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να βρίζουν. ΄Οταν όμως τους πάρεις τα παιχνιδάκια στα οποία προσπαθούν να επιβληθούν, εκεί ειναι που πονάει. Κάποιος πρέπει να τους πει την πραγματικότητα. Συγγνώμη που για μία φορά ακόμα, ήμουν εγώ αύτη που έπρεπε να το κάνω..ελπίζω να βοήθησα, γιατί δεν το έκανα από κακία. 

Και μία συμβουλή! Ποτέ μην πιστέψεις πως ο κολλητος σου θέλει το κακό σου. Οι καλύτεροι φίλοι είναι αύτοί που θα σταθούν πάντα δίπλα σου, γιατί είναι το 'τυχερό σου' που ποτέ δεν θα το βγάλεις από πάνω σου.
|ιλιάκι. συγγνώμη αν φέρθηκα ακόμα και για ένα λεπτό ανόητα, δεν μου αρέσει καθόλου να μαλώνουμε.|

Χαρείτε αυτές τις δύο εβδομάδες διακοπών που έχουμε (γιατί μετά αρχίζουν τα δύσκολα) και μην χαλιέστε για κανέναν που δεν αξίζει. Life is funny. Ας το απολαύσουμε! Καλό Πάσχα σε όλους. Να περάσετε καλάάά!!

by AdriuC

Δεν υπάρχω - video clip - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Για εσενα που δεν υπαρχεις.. και ομως εισαι εδω..

Ελ.

Απλά πες μου..

Είναι που τελευταία δεν είμαι καλά..
Είναι που έχεις καιρό να μου πεις μια γλυκιά κουβέντα...
Είναι που όλες αυτές οι σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου και με θλίβουν..


Φταίω που σε νοιάζομαι?
Φταίω που σε έχω ανάγκη?


Τι έκανα λάθος?
Τι άλλαξε?
Τι χάλασε..?


Πες μου απλά πως όλα είναι όπως πριν..
Και ας είναι ψέμα..
Άσε με να ζω εκεί..
Να μη φοβάμαι πια...
Να μη νιώθω πως σε χάνω..

Εγώ . . . (?)

Γράφω κάτι για εμένα..
Μα εγώ δεν είμαι εγώ..
Είμαι κάποια άλλη..
Και όσο ο καιρός κυλάει προσπαθώ να αλλάξω..


Ποια είμαι λοιπόν...?
Εσύ γιατί στέκεσαι στο πλάι μου?
Γι'αυτό που είμαι ή γι'αυτό που θες να είμαι..?
Ή μήπως γι'αυτό που μόνη μου προσπαθώ να γίνω..?


Θέλω να νιώσω ελεύθερη..
Να με αφήσετε στην ησυχία μου και να βρω τον πραγματικό εαυτό μου..!
Μην με πιέζετε..
Μην με κατακρίνετε..
Αλήθεια λέω, προσπαθώ..
Προσπαθώ για κάτι καλύτερο...


Μόνο που φοβάμαι το αύριο...
Φοβάμαι το διεφθαρμένο εγώ μου...
Που ακόμα δεν γνωρίζω το αληθινό πρόσωπό του..


Ελ.

Αποτοξίνωση!

Λοιπόν, όπως όλοι γνωρίζουμε το γνωστό σε όλους μας Facebook έχει γίνει τρόπος ζωής και μας έχει κάνει σχεδόν όλους να είμαστε εξαρτημένοι από αυτό! Πόσο μας σιχαίνομαι όμως όταν ένα σύστημα μας κάνει ό,τι θέλει! Και τέλος πάντως τι είναι το Facebook έτσι ώστε να μπορεί να ελέγχει τις ζωές μας και να έχει τόσο μεγάλη επιρροή πάνω μας! Και γιατί να μην μπορούμε να κάνουμε μια μέρα χωρίς αυτό!? Μα τι είναι πια το Facebook ας μου εξηγήσει κάποιος! Γιατί κι εγώ η ίδια δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει κι έχω πέσει "θύμα" αυτής της ιστοσελίδας! Και όμως, δεν πρόκειται να το αφήσω να περάσει έτσι αυτό! Έχω ήδη ξεκινήσει ένα μίνι τεστ αυτοσυγκράτησης κι έχω βάλει στοίχημα με τον ίδιο μου τον εαυτό να μην πατήσω "Σύνδεση" στο Facebook για μία εβδομάδα! Ναι, ναι κι όμως! Οφείλω να ομολογήσω πως στην αρχή είναι λίγο δύσκολο αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα! Ίσως να μην καταφέρω και τίποτα με αυτόν μου το στόχο...ίσως όμως να καταφέρω και πολλά!:) Παραδείγατος χάρη μετά από αυτή την εβδομάδα ίσως να μειώσω τις ώρες "καψίματος" και να αφοσιωθώ στις καινούριες μου δραστηριότητες! Αυτό το διάστημα λοιπόν, μακρυά από το Facebook ξεκίνησα γυμναστήριο! Έτσι για το γαμώτο! Για να κάνουμε κορμί (θανατηφόρο), και καλά,  όταν βγούμε στην παραλία! (Θα προσπαθήσω τουλάχιστον! ):Ρ Επίσης χωρίς το Facebook έχω περισσότερο χρόνο για να κάνω κάποιες εργασίες για το σχολείο (πράγμα το οποίο δεν συνήθιζα προηγουμένως), τις οποίες μάλιστα βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες! Λοιπόν, η ζωή χωρίς το Facebook θαρρώ πως είναι αρκετά πιο ενδιαφέρουσα και δημιουργική..μα ναι! Σίγουρα είναι! Λοιπόν πάω να ζήσω! :) Γειά σου αγαπητό Facebook! Σε βαρέθηκα! Καλώς ήρθες όμορφη ζωή μου! Σε αγαπάω! :)


Ελ.