Ροζ πέταγμα!

 Αφού ρώτησα πολλούς, ρώτησα και τον εαυτό, αν ήμουν ζώο, τι ζώο θα προτιμούσα να ήμουν. Αρχικά μου ήρθαν στο μυαλό τα αγαπημένα μου ζώα όπως τα δελφίνια, αλλά ύστερα σκέφτηκα πως δεν θα ήθελα να ήμουν σαρκοφάγο.( ναι τα δελφίνια είναι πανφάγα και όχι αυτά τα άγια πλάσματα που όλοι νομίζουμε) Μετά θυμήθηκα πόσο θα μου άρεσε να μπορώ να πετάξω, οπότε σίγουρα θα μου άρεσε να είμαι πτηνό. Έτσι αποφάσισα: Θα ήθελα να ήμουν ένα φλαμίνγκο!

Τα φλαμίγκο είναι απλά, απίθανα ζώα. Θαυμάζω την ιδιότητητα τους να στέκονται στο ένα τους πόδι. Αυτό δείχνει τις δυσκολίες που μπορούν να περάσουν και την δυναμικότητα τους. Έχουν ένα ροζ χρώμα το οποίο είναι πολύ φανταχτερό και κάνει τρομερή αντίθεση με τα χρώματα του περιβάλλοντος τους. Γενικά είναι ζώα που ξεχωρίζουν, είναι κομψά και ατρόμητα. Βέβαια, είναι κοινωνικά ζώα, κάτι που είναι φυσιολογικό για την φύση και όχι για μένα. Όμως το καλύτερο σε αυτά τα ζώα, είναι που μπορούν να πετάξουν. Μπορούν να ανοίξουν τα πανέμορφα φτερά τους και να φύγουν μακρια, όποτε αυτά το θέλουν.

Μακάρι να είχα και εγώ την δυνατότητα να πετάξω, να φυγω μακριά. Μακάρι να άρχιζα ένα ταξίδι για τη 'Χωρα του Ποτέ' όταν θα το ήθελα εγώ, με συνεπιβάτη τις σκέψεις μου. Μακάρι να ήμουν λίγο πιο ανεξάρτητη..Γιατί βαρέθηκα αυτό τον τόπο. Βαρέθηκα τους ίδιους ανθώπους και τις ίδιες νοοτροπιες. Θα ήθελα να φύγω από εδώ. Να γνωρίσω ένα καινούργιο κόσμο, διαφορετικές ιδέες  και μυστήριους πολιτισμούς. Δεν μου αρέσει εδώ.  Σκέφτομαι πως είμαι ένα μέλος  αυτής της κοινωνίας και ανατριχιάζω στη ταύτιση με τους κατοίκους αυτής της περιοχής. Δεν ανήκω εδώ.

Και βλέπω ένα αεροπλάνο να περνάει πάνω από το κεφάλι μου. Θέλω να πετάξω τώρα.. Και ξέρω πως είναι αδύνατον. Παρ' όλα αυτά, έχω σκοπό να συνεχίσω να κάνω ταξίδια στον κόσμο μου. Είναι ένας όμορφος κόσμος, που κυριαρχεί η καλοσύνη, το χρώμα και οι πρωτότυπες ιδέες. Εκεί υπάρχει ελευθερία του λόγου. Όλες οι απόψεις είναι δεκτές και πάνω από όλα υπάρχει αυτογνωσία...Και παρά τις προσπάθειες του εξώκοσμου να με πετάξουν έξω από τον δικό μου κόσμο, δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω να τον επισκέπτομαι. Γιατί κανένας δεν μπορεί να μου πει να πάψω να ονειρεύομαι. Έτσι θα επισκέπτομαι τον ονειρένιο μου κόσμο καθημερίνα, ενώ θα ξέρω πως κάπου υπάρχει και θα γίνω μόνιμη κάτοικος του..γιατί τα όνειρα βγαίνουν αληθινά.

Θα ήταν πολύ ωραία αν μπορούσα να φύγω. Ή τουλάχιστον ας γύρναγα σε μια άλλη εποχή. Σε μία εποχή που οι άνθρωποι έχουν ακόμα την ικανότητα της σκέψης. Ας μην γινοταν αυτό με φτερά. Ας είχα αυτή την μηχανή του χρόνου που τόσοοο ζητώ. Ας μπορούσα να πετάξω. Ας μπορούσα να πετάξω στον χρόνο..

Μα ξέρω πως δεν γίνεται. Δεν γίνεται ακόμα. Είναι 4 χρόνια μόνο και μετά θα φύγω μακριά. Θα είμαι ελεύθερη. Θα είμαι ελεύθερη να πετάξω. Όμως μέχρι τότε, δεν θα συγχιστώ αλλο με αυτό τον τόπο. Θα ταξιδεύω μέσα από την φαντασία μου, σε τόπους μαγικούς. Θα πετάω στην φαντασία των ονείρων μου και στις όμορφες στιγμές με τα κολλητάρια μου. Γιατί μπορώ..

by AdriuC