Imagine.

Η δεκαπεντάχρονη Μαλάλα από το Πακιστάν, είναι ένα παράδειγμα, ένα γνήσιο πρότυπο στις μέρες μας, της οποίας τα βήματα, όλοι θα έπρεπε να ακολουθήσουμε. Υπερασπίστηκε και υποστήριξε τα δικαιώματα της  και των συνομηλίκων της για παιδεία δημοσίως, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή. Παρά την σφαίρα που οι Ταλιμπάν έριξαν στο κεφάλι της, η Μαλάλα  δεν πτοήθηκε και συνεχίζει να μάχεται περί ισότητας, διεκδικώντας τώρα τιμίως το Νόμπελ Ειρήνης.
Είναι τραγικό όμως αν σκεφτούμε πως βρισκόμαστε στο 2012 και παρόλα αυτά σε κάποια μέρη, στερούν το δικαίωμα στα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο. Ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να συλλογιστούμε την θέση μας και πόσο "προνομιούχοι" είμαστε σε αντίθεση με κάποιους που παλεύουν με την ίδια τους την ζωή για να διεκδικήσουν κάτι που εμείς θεωρούμε βασικό και δεδομένο. Ας σταματήσουμε λοιπόν, να είμαστε αχάριστοι, κατηγορώντας συνεχώς, το όλο "σύστημα" και ας εκμεταλλευτούμε αυτό που μας δίνεται σχεδόν απλόχερα, γιατί πολύ απλά κάποιοι άλλοι δεν το έχουν.


*Σιχάθηκα να ακούω κάποιους ανίδεους να "κράζουν" καθημερινά το σχολείο, θεωρώντας το άχρηστο, υποστηρίζοντας πως δεν τους προσφέρει τίποτα.

*Μπορεί να μην ζούμε στο πιο όμορφο κόσμο, αλλά χρειάζεται να χάσουμε κάτι για να καταλάβουμε την αξία του;
*Ευτυχώς υπάρχουν αυτοί -αν και μετρημένοι-, οι οποίοι αγωνίζονται και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται, χωρίς οφέλη, για ένα πιο δίκιο κόσμο.
*Ας πάρουμε παράδειγμα από όλους αυτούς του απλούς ανθρώπους, οι οποίοι με την ελάχιστη δύναμη τους κατάφεραν πολλά, ας γίνουμε και εμείς αγωνιστές, για ένα ομορφότερο αύριο.
*Μπορούμε να επιφέρουμε την αλλαγή!

*Στο σύνδεσμο μπορείτε να βάλετε την υπογραφή σας, αν θέλετε η Μαλάλα να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης.
http://www.change.org/petitions/take-a-stand-for-the-girl-who-stood-up-nominate-malala-for-the-nobel-peace-prize