20/2/13

Tests.

"Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία" είπε στην προσπάθεια της να δημιουργήσει παρηγορητική ατμόσφαιρα και να διώξει μακριά την απαισιοδοξία που έκανε τα πρώτα βήματα στο πρόσωπο μου.

Συμφώνησα. Όλα είναι απλά μια σειρά δοκιμασιών.
( Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.) 
Οι ικανοί θα καταφέρουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κόπων και επιμονής
να περάσουν αυτά τα τεστ, που κάνουν την καθημερινότητα λίγο πιο πικάντικη 
και τότε ως δια μαγείας λόγω της θέλησης τους,
,όταν πια όλες οι ελπίδες θα έχουν χαθεί,
και μόνο μία θα τους κρατάει σαν χαλαρή κλωστή,
τότε το θαύμα θα κάνει την εμφάνιση του,
και θα αυτοί, έκπληκτοι, θα καταφέρουν να φτάσουν στο πολυπόθητο στόχο τους.
 **
Μάλλον όμως αυτή είναι η ουτοπική εκδοχή της σχέσης μας με το σύμπαν. 
Μην ξεχνάμε karma is the worst bitsh ever.
**
Μα άμα κόψουμε λίγο την έκφραση μένει: Η ελπίδα πεθαίνει. Και αν η ελπίδα πεθαίνει εμείς τι ακριβώς κάνουμε εδώ? Γιατί κανένας δεν την σώζει?
Έτσι εκεί που νομίζεις πως είναι γραφτό, 
το σύμπαν δεν παύει να σου βάζει εκείνα τα ψηλά τείχη, κλείνοντας σου κάθε διέξοδο, 
εκτός από εκείνη της παραίτησης.

Συνεχίζεις να σκαρφαλώνεις, χωρίς να βλέπεις την κορυφή ή απλά σηκώνεις άσπρο σημαιάκι?

*Ρωτάω τα αστέρια να μου φτιάξουν ένα χάρτη να σε βρω..
*Ψάχνω την μορφή σου στα πιο στενά σοκάκια του μυαλού μου.
*Αναζητάω την σκιά σου.
*Είναι σκοτάδι. Βλέπω μόνο μαύρο.
*Σε γυρεύω..

Μια ελπίδα μένει..

1 σχόλιο:

τα δικά σας τόξα!