Λυπάμαι..

ΑΛΛΆΖΩ! Δεν μοιάζω πια με εκείνη την κοπέλα που γνώρισες! Χρόνο για εσένα δεν έχω! Τα αισθήματα μου τα ξέρεις, δεν μπορώ όμως μια ζωή να τρέχω από πίσω σου! ΛΥΠΆΜΑΙ! Λυπάμαι για εμένα που χαράμισα χρόνο αλλά λυπάμαι και για εσένα που δεν θα μάθεις ποτέ πως υπήρξε κάποια που σε νοιαζόταν πραγματικά! Η ζωή όμως συνεχίζεται;)

Ελ.

Λήψη αποφάσεων

Λοιπόν..
υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων:
1)οι πρακτικοί
2)οι αναποφάσιστοι
3)οι επιφυλακτικοί
4)οι αγχώδεις

Μετά από αρκετό καιρό συνειδητοποίησα πως ανήκω στην 3η και στην 4η κατηγορία, δηλαδή στους επιφυλακτικούς και στους αγχώδεις. Σπάνια μπορώ να πάρω μια απόφαση με ηρεμία, χώρις να αγχωθώ. Πάντα είμαι πολύ καχύποπτη για τις εναλλακτικές λύσεις και ποτέ δεν μπορώ να επιλέξω την καλύτερη. Μπορώ εύκολα να πάρω μια απλή απόφαση, αλλά τι γίνεται όταν πρέπει να πάρω μια πιο σύνθετη απόφαση και δεν ξέρω που θα με οδηγήσει και ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα;
Πολλοί κάνουν σφάλματα αφήνοντας κοντινά τους πρόσωπα να πάρουν αποφάσεις για αυτούς. Δεν πρέπει να τα παρατάμε σε ένα μικρό εμπόδιο που βρισκεται μπροστά μας. Τις αποφάσεις μας πρέπει να τις λαμβάνουμε μόνοι μας. Τι γίνεται όμως όταν είσαι βαθιά απελπισμένος;
Πρέπει να παίρνουμε το ρίσκο, την επιλογή που θεωρούμε καταλληλότερη. Ίσως, να αποδειχθεί οτι δεν ήταν η καλύτερη απόφαση και ΙΣΩΣ αυτό μας πονέσει γιατί η λάθος απόφαση είναι σε ένα σημαντικό τομέα της ζώης μας. Τότε μπορεί να έρθει η απογοήτευση. Όμως την διώχνουμε μακρυά.

Συμπέρασμα:Πρέπει να επιλέγουμε μόνοι μας στη ζώη μας. Πολλές φορές δεν θα είμαστε σίγουροι για αυτο που διαλεξαμε, αλλά παίρνουμε το ρίσκο. Μετά από μια αποτυχία συνεχίζουμε, αξιολογούμε το αποτέλεσμα και σιγά σιγά θα αποκτισούμε εμπειρία, που θα μας βοηθήσει στην σωστή λήψη αποφάσεων.


"Μακάρι να ήμουν ολόσωστη, να αναγνώριζα το σωστό από μακρυά. Όμως εγώ είμαι άνθρωπος και τα λάθη ανθρώπινα.."

Αντ.

Ας το απολαύσουμε!

Τελικά κάποιες φορές βιώνοντας την απογοήτευση γινόμαστε πιο δυνατοί για να συνεχίσουμε τη ζωή μας όπως εμείς ΘΈΛΟΥΜΕ! Αν δεν πληγωθείς δεν έχει νόημα να ζεις! Ο άνθρωπος που δεν έχει πονέσει δεν ξέρει τίποτα! Ας μην αποφεύγουμε τον πόνο! Είναι μέρος της ζωής μας! Ας το απολαύσουμε!:)

Ελ.

Μάνος Χατζιδάκις ~ Το βαλς των χαμένων ονείρων

Όνειρα-Ελπίδες.. Ένα ουράνιο Τόξο...

Τι πραγματικά είναι αυτό που ψάχνουμε στη ζωή μας και τι όνειρα κουβαλάει ο καθένας απο εμάς μέσα του? Τι γίνεται όταν τα όνειρα και οι ελπίδες παραμένουν απλα ονειρα? Και τι φταίει γι'αυτό? Είμαστε εμείς υπευθυνοι που ίσως να μην έχουμε προσπαθησει αρκετά ή φταίνε οι γύρω μας που μας επηρεάζουν και μας εμποδίζουν να κάνουμε αυτο που πραγματικά θελουμε? Αν οι ελπίδες μας ειναι σαν το ουράνιο τόξο θα μπορέσουμε άραγε ποτέ να τις πιάσουμε ή απλά θα τις κηνυγάμε χάνοντας αυτό που θα μπορούσαμε να ζήσουμε? Το σήμερα! Το τώρα!

Ελ.

Ουράνια τόξα

Το ουράνιο τόξο είναι ένα πολύχρωμο οπτικό και μετεωρολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο εμφανίζεται το φάσμα των χρωμάτων που συνθέτουν το ορατό φως στον ουρανό. Το φαινόμενο εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πάνω σε σταγονίδια βροχής στην ατμόσφαιρα της Γης και αποτελεί ένα παράδειγμα διάθλασης, μετά από ανάκλαση. Το κάθε χρώμα (δηλαδή κάθε μήκος κύματος) διαθλάται υπό διαφορετική γωνία μέσα στα σταγονίδια (που δρουν σαν μικρά πρίσματα), παθαίνει διαφορετική εκτροπή κι έτσι το ορατό λευκό φως αναλύεται στα διάφορα χρώματα που το συνθέτουν, δηλαδή στο φάσμα του. Έτσι εμφανίζεται το φάσμα του ηλιακού φωτός ως ένα πολύχρωμο τόξο, με το κόκκινο χρώμα να κυριαρχεί στην εξωτερική του πλευρά, και το βιολετί στην εσωτερική. Η διαφορετικότητα της γωνίας του κάθε μήκους κύματος (χρώματος) και του σχήματος των σταγονιδίων εξηγεί και το τοξοειδές σχήμα του φαινομένου και όχι κάποιο άλλο.
Όμως για μένα ένα ουράνιο τόξο είναι μια γέφυρα, την οποία μπορώ να πέρασω και να πιάσω τα όνειρα μου. Άυτη η γέφυρα αφήνει έναν μπλε,κόκκινο,κίτρινο χρώμα στο γκριζο της ζωή μου..

Αντ.