Εστία μικροβίων

Το νιώθω.
Μπορεί να μην είναι αρρώστια αλλά νιώθω το κρύωμα. Αισθάνομαι τα μικρά, βλαμένα μικρόβια που κάνουν πάρτυ μέσα μου και χορεύουν στον ρυθμό της μουσικής.
Και δεν φτάνει που κάνουν πάρτυ χωρίς εμένα, πολλαπλασιάζονται και όλας! Θρασίτατα..και σε ένα φτέρνισμα απελευθερώνονται! Αλλα εγω δεν τα αφήνω. 'Ενα χαρτομάντηλο και αμέσως πλένω τα χέρια μου.Και θα μπορούσατε να με πείτε εγωίστρια -που θέλω όλα τα μικρόβια για την πάρτη μου-,αλλά το κάνω από καλοσύνη! Δεν θέλω να υποφέρουν και άλλοι από αυτά τα μικρά διαβολάκια!
Λοιπόν..καθαριότητα και υγιεινή, μπας και τα εξοντώσω! Αν και μου φαίνεται θα έχω καταστρέψει τα μισά δέντρα του πλανήτη, μέχρι τότε... Σε λίγο τα χέρια μου θα φυτρώσουν...και θα βαρεθώ να τρώω σούπα! Δηλαδή οι τρόποι αντιμετώπισης παίρνουν ένα Χ. Οπότε αναμονή μέχρι αυτά τα πλάσματα να με βαρεθούν.
Αλλά πόσο με εκνευρίζει που δεν μπορώ να γευτώ, να οσφρηστώ. Μα, γιατι μέχρι να με βαρεθούν, να μην μπορούσα να κάνω μία συμφωνία..μια ειρήνη με αυτούς τους μικροοργανισμούς;! Θα ήθελα πολύ οι επισκέψεις τους να είναι προειδοποιημένες και πιο σύντομες! Να μην με κουράζουν τόσο πολυ..να μην χρειάζεται να βάζω την ταμπέλα εστία μικροβίων, απομακρυνθείτε..ΚΟΛΛΑΕΙ!
Από την άλλη πλευρά το να είσαι κρυωμένος δεν είναι και τόσο άσχημο.. Μία καλή ευκαιρία για να μην πας σχολείο, που σημαίνει: βάζω την ταμπέλα μου, ξύπνημα αργά και λιώνω στην tv με τον Άκη να μαγειρεύει! Πόσο καλύτερα;!
Τελικά όλα έχουν και την θετική τους πλευρά!

Αντ.