4/2/11

"..14 Φλεβάρη.."

Ηλίθια γιορτή αλλά αν επιμένεις να τη γιορτάσουμε, δεν θέλω κεριά, δεν θέλω σοκολατάκια καρδούλες,ούτε κόκκινες κάρτες..δεν θέλω τίποτα κόκκινο. Ο έρωτας δεν είναι κόκκινος είναι διάφανος. Δεν θέλω να με πας «στα καλύτερα», δεν θέλω να βάφομαι και να χτενίζομαι με τις ώρες.


Θέλω να έρθεις να με πάρεις από το σπίτι, να με πιάσεις από το χέρι και να με αποκαλέσεις με το χαιδευτικό μου που τόσο μου αρέσει να ακούω..Να μου χαμογελάσεις μόνο και να φύγουμε χωρίς να ξέρω για πού. Θέλω να βρέχει και να με ακολουθείς ενώ σέρνω τα all star μου στη βροχή, νύχτα, για να μη με πειράξει κανείς. Θέλω ένα φιλί στο κέντρο της πλατείας της πόλης. Θέλω τις σιωπές σου, δεν θέλω ερωτικές εξομολογήσεις, μην παιδεύεσαι. Θέλω να μου πεις «ανυπομονούσα», όχι «χρόνια πολλά, μωρό μου!» (δεν έχω γενέθλια βλάκα!). 
Θέλω όλα αυτά, χωρίς να πρέπει να περιμένω μια εβδομάδα και κάτι μέχρι να έρθει «η μέρα». Δεν υπάρχει μέρα. Δεν υπάρχουν μέρες. Δεν θυμάμαι να σου περιγράψω, κανένα μου 24ωρο απ’ την αρχή ως το τέλος. Θυμάμαι όμως στιγμές τους…




ελ.

1 σχόλιο:

  1. έτσι ακριβώς είναι..μιας και οι πραγματικά ερωτευμένοι δεν γιορτάζουν μόνο του αγίου βαλεντίνου αλλά κάθε μέρα, αυτη η μέρα είναι απλά για να βγάζουν λεφτά τα μαγαζιά..
    η εικόνα που περιγράφεις νομίζω είναι η ιδανική..
    όχι μόνο για τότε..μα για κάθε μέρα..:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

τα δικά σας τόξα!