Και μπλα, μπλα, μπλα. Νομίζω πως παίζουμε αυτό το παιχνίδι, που άλλωτε συνηθίζαμε να παίζουμε στις εκδρομές στο δημοτικό! Ήμουν πάντα καλή στην αλήθεια και δεν είχα ποτέ προβλημα να απαντάω σις ηλίθιες ερωτήσεις των συμμαθητών μου. Όμως ομολογώ οτί αυτό με δυσκόλεψε! Αφού έσπασα το κεφάλι μου βρήκα και εγω τις κάποιες αλήθειες. Λοιπόν :
1. Πιστεύω βαθύτατα πως οι 7 αλήθειες είναι υπερβολικά πολλές! Τα 14 χρόνια της ζωής μου δεν με βοήθησαν, να εμβαθύνω στον ψυχικό μου κόσμο..αλλά αξιζει μια προσπάθεια!
2. Αρχικάα.΄(ή ίσως όχι και τόσο αρχικά) θα έλεγα, πως πραγματικά πιστεύω πως είμαι ό,τιι να 'ναι! Οι διαθέσεις μου πάλονται από λεπτό σε λεπτό. Το κά8ε τι μπορεί να με επηρεάσει και να με μετατρέψει από τον πιο (χαζό)χαρούμενο άνθρωπο στον πιο σοβαρό και ύστερα στον πιο γκρινιάρικο που καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που με συνάντησες!
3.Επίσης, θα μπορούσα να πω, πως μου αρέσει να είμαι ρεαλίστρια. Πραγματική λάτρεια για την αντικειμενικότητα. Δεν μου αρέσει να κρύβομαι πίσω από τα δάκτυλα μου. Μια καθηγήτρια θεώρησε αυτήν την ειλικρίνεια, μανιάτικη, ωστόσο εγώ το βλέπω απλά ατομικό χαρακτηριστικό. Πολλές φορές αυτή η ειλικρίνεια πληγωνει, αλλα προτιμότερο, από το να φοραμε μάσκες παίρνοντας τον ρόλο ενός ηθοποιού.
4. Μια ανακάλυψη που έκανα τελευταία για το εγώ μου, είναι πως τελικά δεν μου αρέσει η μοναξιά. Ίσα ίσα που την μισώ και όλας. Τελικά δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας που μπορεί να τα καταφέρει χωρίς συνεπιβάτη, χωρίς στήριξη. Όλοι χρειαζόμαστε κάποιον να κρατειθούμε, όσες και αν είναι αυτές οι φορές που ζητάμε απεγνωσμένα μια μοναξιά.
5. Λατρεύω να φιλοσοφώ. Το λατρεύω τρελά. Όσω μου αρέσει να κρίνω τους άλλους. (και όσο δεν μου αρέσει να με κρίνουν ;ρ!). Θα μπορούσω να φιλοσοφήσω με τις ώρες, ψάχνοντας αυτό το νόημα της ζωής, ή ακόμα και της ύπαρξης. Βέβαια και εδώ χάνω την ουσία και ίσως κάτι παραπάνω, την μαγεία της ζωής, φιλοσοφώντας για καταστάσεις που δεν έχω καν ζήσει..
6. Έχω ένα θεματάκι με τις αναμνήσεις. Ίσως να είναι και φόβος. Ναι, φοβάμαι πως θα έρθει η μέρα που θα χρειαστεί να θυμηθώ και δεν θα μπορώ. Φοβάμαι πως ολα αυτά θα χαούν μαγικά, χάνοντας το "είμαι" μου. Για αυτό προσπαθώ να κρατάω αναμνηστικά από το κάθεεε τι. Φωτογραφίες, φωτογραφιούλες, καρτ ποσταλ, γραμματόσημα, μαγνητάκια, κουτάλακια παγωτού, μπρελόκ, χαρτί τσίχλας και το εξώφυλλο του μισητού μου βιβλίου! ..το κάθε τι με την δική του ιστορία να μου αφηγηθεί. Έτσι μένω ήρεμη πως η ιστορία βρίσκεται μέσα στα πολυαγαπημένα μου αντικείμενα, που αν τα πειράξει κανείς...ΑΝ τα πειράξει κανείς! (και δεν συνεχίζω..!)
7. Το μάτι μου έπεσε στην φούστα της παρέλασης! Λοιπόν, προς τι αυτός ο εξαναγκασμός να φοράμε φούστα αυτή την μέρά; Λες και έχουμε μείνει έναν αιώνα πίσω! Η κατάσταση είναι απαράδεχτη! Και τι θα γίνει για μένα κύριε μου που δεννν μου αρέσει να φοράω φούστα;(πως το λένε;! δεν μου ταιριάζει!) και μετά σε παραμυθιάζουν στην κοινωνική, πως η ενδυμασία συμπεριλαμβάνεται στους ελαστικούς κοινωνικούς κανόνες(να κάτι μάθαμε σε 2 μήνες! ;ρ) τέσπα..μια μέρα που είναι να βγει..ας βγει!
+1. Τελικά..(μετά το πάσιμο του κεφαλιού!) ίσως και να μην ήταν και τόσοοο δύσκολο. Πραγματικά έχω πολλάα ακόμα να γράψω για τον εαυτό μου, αλλά θα χρειαζόταν να γίνω εξαιρετικά σκληρή(3)..οπότε, προτιμότερο είναι να μην βγουν όλα τα άπλητα στη φόρα! Ωστόσο, όσο και αν ισχυρίζονται πολλοί, πως η αλήθεια έχει πολλά πρόσωπα, πιστεύω πως σφάλουν ασύστολα! Η αλήθεια είναι μια, μοναδική και πραγματικά απίθανο να την εντοπίσεις. Όμως εμείς ως ανθρωπινα όντα, που παινευόμαστε για τη εξυπνάδα και τη λογική μας, εφήβραμε την δική μας αλήθεια. Μια ψεύτικη αλήθεια, την οποία μπορούμε να την χρησιμοποιησουμε όποτε θέλουμε. Έτσι δίνουμε στην αλήθεια, ένα ψεύτικο πρόσωπο ισχυριζόμενοι πως λέμε την αλήθεια, ενώ όλοι ξέρουμε πάντα ποια είναι αυτή...(φιλοσοφώντας)
*Είναι αλήθεια, πως οι αλήθειες μου δεν σας πρόσφεραν τίποτα. Ώστόσο, είναι ένας καλός τρόπος να αποδεχομαστε τους εαυτούς μας και να ανακαλύπτουμε περισσοτερες λεπτομέρειες για αυτούς.
Τώρα πάμε για τα 7 *Θέλω* που είναι πιθανότατο να είναι 777! =]
-Αντρι
1. Πιστεύω βαθύτατα πως οι 7 αλήθειες είναι υπερβολικά πολλές! Τα 14 χρόνια της ζωής μου δεν με βοήθησαν, να εμβαθύνω στον ψυχικό μου κόσμο..αλλά αξιζει μια προσπάθεια!
2. Αρχικάα.΄(ή ίσως όχι και τόσο αρχικά) θα έλεγα, πως πραγματικά πιστεύω πως είμαι ό,τιι να 'ναι! Οι διαθέσεις μου πάλονται από λεπτό σε λεπτό. Το κά8ε τι μπορεί να με επηρεάσει και να με μετατρέψει από τον πιο (χαζό)χαρούμενο άνθρωπο στον πιο σοβαρό και ύστερα στον πιο γκρινιάρικο που καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που με συνάντησες!
3.Επίσης, θα μπορούσα να πω, πως μου αρέσει να είμαι ρεαλίστρια. Πραγματική λάτρεια για την αντικειμενικότητα. Δεν μου αρέσει να κρύβομαι πίσω από τα δάκτυλα μου. Μια καθηγήτρια θεώρησε αυτήν την ειλικρίνεια, μανιάτικη, ωστόσο εγώ το βλέπω απλά ατομικό χαρακτηριστικό. Πολλές φορές αυτή η ειλικρίνεια πληγωνει, αλλα προτιμότερο, από το να φοραμε μάσκες παίρνοντας τον ρόλο ενός ηθοποιού.
4. Μια ανακάλυψη που έκανα τελευταία για το εγώ μου, είναι πως τελικά δεν μου αρέσει η μοναξιά. Ίσα ίσα που την μισώ και όλας. Τελικά δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας που μπορεί να τα καταφέρει χωρίς συνεπιβάτη, χωρίς στήριξη. Όλοι χρειαζόμαστε κάποιον να κρατειθούμε, όσες και αν είναι αυτές οι φορές που ζητάμε απεγνωσμένα μια μοναξιά.
5. Λατρεύω να φιλοσοφώ. Το λατρεύω τρελά. Όσω μου αρέσει να κρίνω τους άλλους. (και όσο δεν μου αρέσει να με κρίνουν ;ρ!). Θα μπορούσω να φιλοσοφήσω με τις ώρες, ψάχνοντας αυτό το νόημα της ζωής, ή ακόμα και της ύπαρξης. Βέβαια και εδώ χάνω την ουσία και ίσως κάτι παραπάνω, την μαγεία της ζωής, φιλοσοφώντας για καταστάσεις που δεν έχω καν ζήσει..
6. Έχω ένα θεματάκι με τις αναμνήσεις. Ίσως να είναι και φόβος. Ναι, φοβάμαι πως θα έρθει η μέρα που θα χρειαστεί να θυμηθώ και δεν θα μπορώ. Φοβάμαι πως ολα αυτά θα χαούν μαγικά, χάνοντας το "είμαι" μου. Για αυτό προσπαθώ να κρατάω αναμνηστικά από το κάθεεε τι. Φωτογραφίες, φωτογραφιούλες, καρτ ποσταλ, γραμματόσημα, μαγνητάκια, κουτάλακια παγωτού, μπρελόκ, χαρτί τσίχλας και το εξώφυλλο του μισητού μου βιβλίου! ..το κάθε τι με την δική του ιστορία να μου αφηγηθεί. Έτσι μένω ήρεμη πως η ιστορία βρίσκεται μέσα στα πολυαγαπημένα μου αντικείμενα, που αν τα πειράξει κανείς...ΑΝ τα πειράξει κανείς! (και δεν συνεχίζω..!)
7. Το μάτι μου έπεσε στην φούστα της παρέλασης! Λοιπόν, προς τι αυτός ο εξαναγκασμός να φοράμε φούστα αυτή την μέρά; Λες και έχουμε μείνει έναν αιώνα πίσω! Η κατάσταση είναι απαράδεχτη! Και τι θα γίνει για μένα κύριε μου που δεννν μου αρέσει να φοράω φούστα;(πως το λένε;! δεν μου ταιριάζει!) και μετά σε παραμυθιάζουν στην κοινωνική, πως η ενδυμασία συμπεριλαμβάνεται στους ελαστικούς κοινωνικούς κανόνες(να κάτι μάθαμε σε 2 μήνες! ;ρ) τέσπα..μια μέρα που είναι να βγει..ας βγει!
+1. Τελικά..(μετά το πάσιμο του κεφαλιού!) ίσως και να μην ήταν και τόσοοο δύσκολο. Πραγματικά έχω πολλάα ακόμα να γράψω για τον εαυτό μου, αλλά θα χρειαζόταν να γίνω εξαιρετικά σκληρή(3)..οπότε, προτιμότερο είναι να μην βγουν όλα τα άπλητα στη φόρα! Ωστόσο, όσο και αν ισχυρίζονται πολλοί, πως η αλήθεια έχει πολλά πρόσωπα, πιστεύω πως σφάλουν ασύστολα! Η αλήθεια είναι μια, μοναδική και πραγματικά απίθανο να την εντοπίσεις. Όμως εμείς ως ανθρωπινα όντα, που παινευόμαστε για τη εξυπνάδα και τη λογική μας, εφήβραμε την δική μας αλήθεια. Μια ψεύτικη αλήθεια, την οποία μπορούμε να την χρησιμοποιησουμε όποτε θέλουμε. Έτσι δίνουμε στην αλήθεια, ένα ψεύτικο πρόσωπο ισχυριζόμενοι πως λέμε την αλήθεια, ενώ όλοι ξέρουμε πάντα ποια είναι αυτή...(φιλοσοφώντας)
*Είναι αλήθεια, πως οι αλήθειες μου δεν σας πρόσφεραν τίποτα. Ώστόσο, είναι ένας καλός τρόπος να αποδεχομαστε τους εαυτούς μας και να ανακαλύπτουμε περισσοτερες λεπτομέρειες για αυτούς.
Τώρα πάμε για τα 7 *Θέλω* που είναι πιθανότατο να είναι 777! =]
-Αντρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
τα δικά σας τόξα!