Σώστε τα Χριστούγεννα!

Τελικά δεν είναι και τόσο εύκολο να βρίσκεις δώρα. Δώρα γιορτής, δώρα γενεθλίων, τετραπλά και πενταπλά κάθε χρόνο και για τους κοινωνικούς άλλα τόσα.

Προχθές έψαχνα απεγνωσμένα ένα δωράκι για το κολλητάρι μου. Ωστόσο η περιοχή και τα μαγαζιά της, με εμποδισαν να βρω αυτό που έψαχνα. Και εκεί ήταν που έπρεπε να αφήσω την φαντασία μου να οργιάσει. Έπρεπε να βρω κάτι πρωτότυπο, πολύχρωμο και φυσικότατα να έχει σχέση με το φαγητό. Καθώς προχωρούσα στο μάτι μου έπεσε μια πολύχρωμη κούπα. Αρχικά μπορεί να φαινόταν φθηνιάρικη, αλλά αυτό που είχα σκεφτεί ήταν πολύ μοναδικό.

(Στη σακούλα ήταν σχεδιασμένα λουλουδάκια, άσπρα, τα οποία τα μετέτρεψα σε χρωματιστά. Στα χερούλια της τσάντας κρέμασα αμέτρητα ροζ κορδελάκια, τα οποία ταιριάζαν απόλυτα στη προσωπικότητα της φίλης μου. Και μέσα? Η κούπα γεμίστηκε με τις αγαπημένες τσίχλες της. Η κούπα τυλίχτηκε με κορδέλες και πάνω τους κρεμάστηκε με μανταλάκια, μια χειροποίητη κάρτα φτιαγμένη από ροζ λεπτο χαρτόνι. Τέλος η τσάντα γέμισε από κομμένο γκοφρέ.)

Μπορεί η περιγραφή να μην είναι τόσο καλή, αλλά πραγματικά νομίζω οτί είναι ένα από τα πιο ωραία δώρα που έχω κάνει. Το αγάπησα πολύ όταν το έφτιαχνα, οπότε πιστεύω πως θα αρέσει και στην Κατ. Τελικά όμως δεν είναι και τόσο εύκολο να κάνεις δώρα. Φυσικά για αυτούς με την οικονομική δυνατότητα τα δώρα φαίνονται πολύ εύκολα, να τα βρεις και να τα αγοράσεις, αλλά είναι αυτά τα δώρα που δεν έχουν κάτι το αξιοθαύμαστο μέσα τους. Όμως τι σημασία έχουν αυτά τα δώρα; Τα βάζεις σε μια γωνία του σπιτιού και μετά από ένα χρόνο ξέχνας ποιος στο πηρε, πότε, που και γιατί. Και να μην αναφερθώ στο 2ο χρόνο που ξεχνάς και την ύπαρξη του.



Που θέλω να αναφερθώ; Τα Χριστούγεννα καταφθάνουν και ανθρωποι σαν εμένα που έχουν αρχίσει ήδη να σκέφτονται τι θα πάρουν στον κοντινό περίγυρω, για να τον ικανοποιήσουν, μετράνε απεγνωσμένα τα κέρματα στις τσέπες και συνειδητοποιούν "οκ, δεν ειναι εποχές για δώρα"!

"Ανοιχτό κίτρινο ή γαλάζιο" με ρώτησαν. "Άχουυυ, θα κάνουμε ανταλλαγή δώρων!?" αποκρίθηκα ευχαριστημένη. " Όχι, είναι ευχές για τον νέο χρόνο!" είπε η αδερφή μου. " Ευχές θα δίνουμε φέτος", συμπλήρωσε και αρχίσαμε να κάνουμε την δική μας πλάκα. " Κάρτες και τσίχλες, από τις 10λεπτες θα ανταλλάξουμε", είπα και ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια... "Τουλάχιστον είμαι καλη στις κάρτες σκέφτηκα!"

Και μετά άρχισαν να μπαίνουν οι σκέψεις. Πανε εκείνα τα δώρα με την εσκαφή δεινοσαύρων και τις μπρατς(!?). Που καταντήσαμε να μοιράζουμε τσίχλες.. Πάντως και αυτό καλό δώρο είναι. Όχι, όχι οι τσίχλες οι κάρτες! ..γιατί, όχι!? Ίσως να είναι από τα καλύτερα δώρα. Δώρα που μένουν. εποχιακά και φυσικά μοναδικά.

Ο Άϊ Βασίλης φαίνεται θα έχει πάθει ένα σοκ. Όμως είναι υποχρέωση μας να σώσουμε τα Χριστούγεννα. Ας μοιράσουμε δώρα, στέλνοντας την αγάπη μας μέσα από ένα κομμάτι χαρτί. Αυτό θα εκτιμηθεί αναμφισβήτητα. Ας δώσουμε ένα γλυφιτζούρι στον δίπλα ή ένα κομμάτι κέικ. Ας μην αφήσουμε την παρούσα κατάσταση να μας πάρει την ανθρωπιά.


Μόλις το 2ο άρθρο για τα πολυαγαπητά μου Χριστούγεννα ολοκληρώθηκε!
Συγγνώμη για τις ακατάστατες σκέψεις!
Άντρι.