Τα μάγια λύθηκαν!

"Και έτσι όπως μπήκε βγήκε για μια τέταρτη φορά"

Είναι αστείο έτσι; ..το πόσο χρόνο μπορεί να ξοδέψει κανείς σε ένα εικονικό χώρο, περιμένοντας να συνδεθεί το πρόσωπο που αναζητά, σε σημείο που κολλάει πάνω στον υπολογιστή  και  η ημέρα του γίνεται μια ψεύτικη πραγματικότητα..

Το πρόσωπο δεν συνδέεται, αλλά εσύ συνεχίζεις να περιμένεις, μέχρι που ξαφνικά βλέπεις το πράσινο φωτάκι που τόσο προσδοκούσες, προσκολλημένη μπροστά από μια οθόνη, να εμφανίζεται στα δεξιά του ονόματός του και έτσι το πρόσωπο σου γεμίζει με αμέτρητη χαρά. 

Εκεί βρίσκεται όμως το δύσκολο κομμάτι. Θα στείλει, δεν θα στείλει, οπότε θα αναγκαστείς να το κάνεις εσύ; Μέχρι όμως όλες αυτές οι σκέψεις να περάσουν από την μια άκρη του μυαλού σου στην, ξαφνικά βλέπεις πως εκείνο το λατρευτό πράσινο φωτάκι έχει εξαφανιστεί, με αποτέλεσμα η απογοήτευση να καλύπτει όλο σου το "είναι".

Ήταν Πέμπτη γύρω στις 5, όταν με την κολλητή σου, περπατάγατε μόνες εκείνο τον μακρύ δρόμο. Ευχηθήκατε μια καλή συντροφιά, που θα γέμιζε χρώμα, έντονο χρώμα, την καθημερινότητα σας. Ως δια μαγείας η ευχή σας πραγματοποιήθηκε και ένα χρώμα πιο έντονο από όσο είχες ποτέ φανταστεί, εμφανίστηκε στην παγωμένη από τον χειμώνα καρδιά σου. Έζησες όμως το παραμύθι σου. Θα έπρεπε να ξέρεις όμως πως δεν έχουν όλα τα παραμύθια happy end. Τα μάγια λύθηκαν και αυτή δεν είσαι σίγουρη πως είναι  η δικιά σου ιστορία. Ο πρίγκιπας σου που ήρθε απρόσμενα με τα άσπρα του πανιά, είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Ξέρεις όμως πως αυτή δεν ήταν η δικιά σου ιστορία. Πολύ απλή και ονειρική για να σου ανήκει. Δεν το έχεις καταλάβει; Η ζωή παίζει τα δικά τς παιχνίδια. Σου υπενθύμισε ότι πρέπει να αγωνίζεσαι για τα πάντα, αλλά σε παροτρύνει να ψάξεις να βρεις την δικιά σου ιστορία..

Ωραία είναι να ζεις στο παραμύθι σου, αλλά όχι για πολύ!

Τα μάγια λύθηκαν, πίσω στην πραγματικότητα τώρα..

Είναι όμορφα που η πραγματικότητα είναι..πραγματική!

Τώρα ζήσε με όνειρα, αλλά πάψε να περιμένεις τον ιππότη στο άσπρο άλογο, θα πρέπει να πας εσύ σε αυτόν! ;)

Τραβηγμένη από παραμύθι,

Άντρι