24/11/13

Κλείσε τα μάτια.

Μη με κατηγορείς που κοιμάμαι πολύ τελευταία.

Είναι ο τρόπος μου να ηρεμώ,
να ξεχνιέμαι από τις σκέψεις σου που με βασανίζουν.
Έχουν τρυπώσει στο μυαλό μου, έχουν κουρνιαστεί σε μια γωνία
λες και σκοπεύουν να περάσουν όλο τον κρύο χειμώνα εδώ,
εκμεταλλεύοντας τη ζέστη μου.

Είναι που τα όνειρα είναι τόσο καλύτερα από την πραγματικότητα.
Βάζουν ένα Pause στην αυστηρή καθημερινότητα
που καταδικάζει ανελέητα την φαντασία μου.

Μα είναι πως με επισκέπτεσαι συχνά εκεί.
Μικρές νεράιδες έρχονται και ζωγραφίζουν την μορφή σου,
τη γλυκιά μορφή σου που τόσο φοβάμαι πως θα ξεχάσω.

Για δυο στιγμές, είσαι κοντά μου*
Μπορούμε να κάνουμε όλα αυτά που θέλουμε
μαζί.
Νιώθω την αύρα σου, την ανάσα σου, το άγγιγμα σου.
Τόσο αληθινό, τόσο ζωντανό..


*..και ας είσαι μίλια μακριά.

*Η φωνή σου αρκεί για να ζεστάνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
*Για πόσο ακόμα όμως?

Άντρι

2 σχόλια:

  1. Ωραίο κομμάτι,
    ωραία ταινία,
    ωραία και τα όνειρα,
    πολλές οι κρύες νύχτες του χειμώνα..

    Πολλές φορές πιάνουν από Φθηνόπωρο
    και πολλές φορές κρατάνε μέχρι Άνοιξη..

    Μακάρι η φωνή που ακούς να είναι δυνατή και να βγάλει και φέτος τη σεζόν.. :/

    Καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα η φωνή είναι μόνο μία αίσθηση. Είναι τόσο δυνατή για να σου διεγείρει και τις υπόλοιπες?

      Σε ευχαριστώ!:)

      Διαγραφή

τα δικά σας τόξα!