Για αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου..

Αναρωτιέμαι τι είδους μαγεία ασκείς απάνω μου. Φαίνεται δοκιμάζεις τα καινούργια σου φίλτρα και θα ήθελα να σε ενημερώσω πως είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.
Πάνε 5 μήνες τώρα. Λένε πως το πέρασμα του χρόνου τα γιατρεύει όλα . Ο χρόνος περνάει και αντί να παρασέρνει τις λιγοστές αναμνήσεις μας, σε φέρνει πιο κοντά. Μέρα με τη μέρα οι δεσμοί σφίγγουν λες και είναι φτιαγμένοι από ένα ανεξίτηλο υλικό. Κάθε περίτεχνος κόμπος, ένα γερό θεμέλιο για τη συλλογή μας, που δίκαια στεναχωριέμαι πως ξεκινήσαμε τη λάθος χρονική στιγμή. Γιατί?
Μίλια μακριά ταξιδεύει η φωνή σου, μα παρά τις θάλασσες που διασχίζει καταφέρνει να αποσυντονίσει όλο μου το κορμί με ένα της άκουσμα. Παραλήρημα στην ιδέα πως τα τρυφερά σου χείλη ανοιγοκλείνουν δίπλα στο αυτί μου, σπρώχνοντας τον αέρα ελαφρά. Οι λέξεις σου γλυκές, σκίζουν ύπουλα το περιτύλιγμα μου και ξαφνικά νιώθω ολόγυμνη μπροστά σου.
Παρά τα τετραγωνάκια στην οθόνη του υπολογιστή μου, μπορώ ακόμα να διακρίνω εκείνη τη γυαλάδα των ματιών σου, την πόρτα της κόλασης μου. Η φαινομενικά ανεπτυγμένη τεχνολογία δε μου επιτρέπει να περάσω από μέσα και να χωθώ στην ασφάλεια της αγκαλιά σου . Γιατί?
Η επιθυμία μου να λειτουργήσουν όλες μου οι αισθήσεις αποκλειστικά για σένα, παίζει σατανικά παιχνίδια. Γεύσεις, μυρωδιές, εικόνες και ακούσματα με περιτριγυρίζουν, υπενθυμίζοντας μου πως κάποτε ήσουν εδώ, αλλά ο εγκέφαλος μου αντιστέκεται επίμονα σε αυτές τις αναμνήσεις.
Εγώ όμως ξέρω, πως ότι και αν γίνει, κάπου θα ξαναβρεθούμε, πάνω από όλες τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τα πρέπει και τα μη που μας εμποδίζουν να εκφράσουμε ελεύθερα αυτά που νιώθουμε. Γιατί για αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου..για να σε συναντήσω!