18/9/11

Φοβάμαι.

Είναι κάτι ώρες που νιώθεις τόσο μόνος.
Είναι στιγμές που χρειάζεσαι κάποιον άνθρωπο δίπλα σου να σου πει μιά γλυκιά κουβέντα και ένα αστείο για να γελάσεις.
Είναι αυτές οι ατελείωτες νύχτες που κάθεσαι με τις ώρες στο δωμάτιο και ακούς καταθλιπτική μουσική και όσο περνάει η ώρα, πέφτεις και πέφτεις και πέφτεις και φτάνεις όλο και πιο χαμηλά.. αλλά σ' αρέσει.
Είναι κάτι ώρες που λες δεν πάει άλλο μα έπειτα πας πίσω, κοιτάς το παρελθόν. Σκέφτεσαι αυτούς που αγαπάς, αυτούς που σε  στηρίζουν, όλους αυτούς που θα ήθελες να έχεις τώρα, δίπλα σου, εδώ.. μα είναι μακρυά. Παίρνεις λίγη δύναμη στη σκέψη τους. Μα δεν σου κάνει τίποτα αυτό. Είσαι ακόμα αδύναμος.
Είναι λοιπόν εκείνες οι ώρες που η ψυχή ντύνεται στα μαύρα και φοράει τα πιο φτηνά της κουρέλια..
Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις.. κι έπειτα θυμός, μα δεν ξέρει κανείς.. πως είναι η ζωή σου ο θάνατος και η ψυχή σου μια πληγή που αιμορραγεί.. γιατί αυτό το ψεύτικο χαμόγελο τους ξεγελάει όλους..


Μην το βάλεις όμως ποτέ κάτω, όχι μη! Μην τα παρατήσεις θα έρθουν και πάλι όμορφες μέρες.. μην ξεχνάς πως η ζωή θέλει χρώμα, Ξέρω είναι βράδυ και φοβάσαι, όμως σε λίγο ξημερώνει. :)

Είναι οι γνώσεις περιττές
κι άχρηστα τα βιβλία,
χωρίς ουσία η μουσική,
ένα κενό η θρησκεία

Κανείς από τους γύρω μου
χαρά δε μου προσφέρει
και τίποτα πια δεν μπορεί
στα χείλη μου το γέλιο πια να φέρει

Είναι η ζωή μου θάνατος
κι ο θάνατος... ο θάνατος
Είναι η ψυχή μου μια πληγή
που αιμορραγεί

Με λίγη προσπάθεια
θα μπορούσα να γίνω
ο πιο ενδιαφέρων καταθλιπτικός άνθρωπος στον κόσμο



Κόρε. Ύδρο. - Ο πιο Ενδιαφέρων Καταθλιπτικός...  (2005) 


Eλ.

3 σχόλια:

  1. Δεν αντιλεγω. Βεβαια ο ηλιο της μερας σου δινει δυναμη:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Αντέλ.. Έχεις δίκιο, (σαν) φως μου.. Αγαπημένο άσμα όντως, η απουσία φέρνει λήθη, ΑΛΛΑ και νοσταλγία, πάθος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Βροχή Ισχυει αυτό που λες! :) Καλή μέρα και σε σένα!:)

    @Ka-pa κατά λάθος έσβησα το σχόλιο αου! 1000 συγγνώμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

τα δικά σας τόξα!