8/12/11

Βρίσκοντας την ελευθερία μέσα στην αόριστη καθημερινότητα.

8 μέρες. Ναι,ναι..τόσο καιρό έχω να ανανεώσω το μπλογκ με μια καινούργια αναρτησούλα! Είμαι απαίσια, έτσι; ..το ξέρω!Φαίνεται με έχει επηρρεάσει, αυτή η χριστουγεννιάτικη αύρα, που με έχει κάνει να κολλήσω στο μέτρημα για τις διακοπές!. Είναι τρομακτική, πάντως, αυτή η σταθερότητα, η αποφυγή της αλλαγής γενικότερα. Είμαι πια σίγουρη πως χρειάζονται οι αλλαγές! Το βλέπω και από τον εαυτό μου..από την γκαρνταρομπα μου! Μα, να μην ξέρω τι να φορέσω; Που ακούστηκε..εγώ;! Εγώ που θα μπορούσα να κάνω όλους τους πιθανούς συνδυασμούς...

Εδώ ήταν που θα έπρεπε να πω το συχνό "ας μην ξεφεύγουμε απο το θέμα".. όμως αποφάσισα να είμαι αόριστη σήμερα, χωρίς όρια, χωρίς περιορισμούς. Γενικά τώρα τελευταία είμαι αόριστη. Δεν ξέρω βέβαια, άμα αυτός είναι ένας κατάλληλος επιθετικός προσδιορισμός, για να χαρακτηρίσουμε άνθρωπο, άλλα..ποιος νοιάζεται;!

Ποιος νοιάζεται γενικά; Αυτό είναι που φταίει, ίσως και στην καταστροφή του κόσμου. Η έλλειψη ενδιαφέροντος. Έλλειψη ενδιαφέροντος γενικότερα. Αχ, αυτή η γενικότητα και οι περιττολογίες. Καταστροφικός συνδυασμός αναμφισβήτητα.

Έτσι μάθαμε όμως. Να τα βάζουμε όλα και όλους στο ίδιο τσουβάλι. Για να μην παρεξηγηθεί κάποιος και μειωθούμε και εμείς μαζί του. Που είναι η ειλικρίνεια, η οριστικότητα; Άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο ξέρουν. Πολλές φορές ξέρουν πολλά και ίσως περισσότερα από όσα θα έπρεπε να ξέρουν. Αλλά η κατάντια μας ήταν αυτή. Κάτι που εμείς η ίδιοι επιλέξαμε και θα έπρεπε να είχαμε την επιγννωση της. Την επίγνωση της καταργησης της ελεύθερης έκφρασης. Ακούγεται σκληρό έτσι;

Και όμως είναι κάθε τι από σκληρό. Αναρωτιέμαι αν το ημερολόγιο μου παρακολουθείται και κατακρίνεται όπως πολλά άλλα. Και ίσως να γραφω κάτι το οποίο να έχει κρυμμένα νοήματα. Η αιτία είναι προφανής. Ποιος έχει την ικανότητα(γιατί είναι ικανότητα) να μιλήσει με ελευθερία, όταν από την στιγμή που το κάνει κινδυνεύει η ίδια σωματική του ακεραιότητα;

Θα έλεγα πως το μόνο που μας απέμεινε είναι, εδώ η μπλογκοσφαιρα μας. Μα είναι μονάχα ένα ΘΑ, μιας και εδωπέρα είμαστε κάε τι απο ελευθεροι.    Δεν είμαι αόριστη λοιπόν... ....Ναι ξέρω με ποιον είμαι ερωτευμένη και στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να το δηλώσω ελεύθερα, σκεπτόμενη τις μετέπειτα κριτικές. Θεωρούμαι από τον εαυτό μου ελεύθερη φύση. Πιστεύω όλοι θα έπρεπε να πιστεύουν το ίδιο. Βέβαια..αυτή η ελευθερία χάνεται εγκλωβισμένη στην καθημερινότητα. Τέρμα η αόριστη Άντρι λοιπόν. Ή μάλλον όχι. Θα είμαι όσο αόριστη ή οριστική θέλω. " Είμαι όνειρο, εφιάλτης ίσως ο ίδιος σου εαυτός" είχα πει κάποτε περύφανη. Μα για αυτή τη φορά ένα ξέρω..πως  (αν δεν είμαι), θέλω να είμαι..ελεύθερη!



Πολλές φορές  ξεχνάμε πως είμαστε ανθρώπινα όντα.

Πολλές φορές ξεχνάμε τα απαραβίαστα δικαιώματα μας.

Πολλές φορές ξέχναμε να είμαστε οι εαυτοί μας, χάνοντας όλο μας το "είναι".

Πολλές φορές ξεχνάμε να διεκδικούμε την ελευθερία μας.

Πολλές φορές κρίνουμε.

Πολλές φορές γενικεύουμε.

Πολλές φορές...

...ας γίνουν λίγες!


Ζήτω η προσωπική ελευθερία λοιπόν!



**Ταπεινό το να αρνιόμουν να μην πάω στην εκδήλωση, επειδή δεν είχα τι να βάλω και φοβούμενη τι κριτικές. Πόσο στεναχωριέμαι όταν ξεχνάω να είμαι ο εαυτός μου!


Λοιπόν,καλό κυνήγι ελευθερίας και φυσικά βελτίωσης!
Αντρι

2 σχόλια:

τα δικά σας τόξα!