14/7/12

Για εσένα ντροπαλέ τύπε!

Άλλος ένας καλοκαιρινός, ανόητος έρωτας; Ποιος ξέρει; Ή μάλλον ποιος μπορεί να ξέρει; Δεν με νοιάζει η ηλικία. Με νοίαζει που περνάω καλά! Εμφανίστηκε από το τίποτα, εκείνη την βραδιά με τα παγωτο. Ίσως να είναι ο δικός μου πρίγκιπας, που 9α βάλει τα αμέτρητα θαυμαστικά του και θα μου θυμήσει να έχω ζωή με τον δικό του απίθανο τρόπο. Θα κάτσει μαζί μου στο τσατ, μέχρι τις 3, τότε που θα του πω, είναι η ώρα για ύπνο. Θα μου πει εκείνο το αγνό, ντροπαλό "γεια", όταν το βλέμμα μου θα πέσει πάνω στα μεγάλα λαμπερά του μάτια, κάνοντας με για 3 δεύτερα τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον πλανήτη.
Ξέρω ίσως να μην φαίνεται κάτι το ιδαίτερο, αλλά όταν το καλοκαίρι η νεολαία βαριέται μπροστά από ένα πσ, χωρίς να έχει κάτι να κάνει να ασχοληθεί, εκτός από την βραδινή έξοδο, εγώ τώρα έκοψα το βαριέμαι. Πάντα θα θυμίζω στον εαυτό μου αυτον τον κανόνα. " Μην βαριέσαι!

*Είναι τραγικό, το γεγονός οτί ακούς 13χρονα παιδία να λένε οτι βαριούνται. Δεν έχουν ζήσει καν, και βαριούνται;; Να γιατί πάει έτσι η χώρα!
*ελπ'ίζω να βρω σύντομα κάτι καλύτερο να σας αφηγηθώ.
|Ά|ντρι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

τα δικά σας τόξα!