7/12/10

Mέχρι τότε Καληνύχτα..

Κάθομαι εδώ μπροστά από το παράθυρο... Αγκαλιά με το λάπτοπ και κοιτάζοντας τον ουρανό μήπως και μου έρθει έμπνευση και γράψω κάτι καλό... Πώς να μου έρθει όμως αυτή η ριμάδα η έμπνευση όταν είμαι κλεισμένη σε ένα δωμάτιο και προσπαθώντας να σκεφτώ πώς θα ήταν η ζωή μακρυά από εδώ... Πώς θα ήταν αν ζούσα κάπου αλλού, κάπου που να μην αγχωνόμουν από την καθημερινότητα και κάπου που όλα θα ήταν πολύχρμωα -και όχι γκρίζα-. Τώρα όμως είμαι εδώ.. Σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή αλλού.. 
Γιατί? 
Μήπως είμαι αχάριστη?
Γιατί όλα αυτά που έχω μου φαίνονται τόσο βαρετά και τόσο μουντά!? 
Τι έχω πάθει? 
Μήπως έχω κάνει εγώ κάτι λάθος στη ζωή μου? 
   Ξέρω τι θα σκεφτείς.. -Είναι μόλις 15 χρονών και λέει πως βαριέται-. Σίγουρα υπάρχουν και για εμένα πράγματα που με συγκινούν και στιγμές που εύχομαι να κρατήσουν για πάντα! 
Όλα αυτά όμως απλά δεν είναι εδώ... ΊΣΩΣ να είναι στο χωριό με τους φίλους μου... ΊΣΩΣ να είναι κάποια τρελή βραδιά σε ένα club με την παρέα.. ΊΣΩΣ να είναι εκείνη η νύχτα που το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα... ΊΣΩΣ να είναι και εκείνες οι καλοκαιρινές βραδιές των εξετάσεων στο μπαλκόνι που ονειροπολούσα και έκανα σχέδια για τις διακοπές που με περιμένουν... Ξέρω πως ΊΣΩΣ όλα αυτά σου φαίνονται βαρετά, ΊΣΩΣ και όχι.. όμως όπως σου είπα δεν έχω έμπνευση... 
Έρχονται τα Χριστούγεννα και μελαγχολώ όσο ξέρω πως το καλοκαίρι αργεί να έρθει... Δεν θέλω να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση! 
Στο επόμενο άρθρο πιστεύω να προσφέρω κάτι καλύτερο και σίγουρα πιο ευχάριστο!
                                                Μέχρι τότε.. Καληνύχτα..


Ελ.

1 σχόλιο:

  1. δεν εισαι η μονη, πιστεψε με.
    κι εγω 15 χρονων ειμαι και εχω περασει και περναω ακομα τετοιες φασεις.
    απλα προσπαθω να τις αντιμετωπιζω με χαμογελο και θετικη σκεψη. το ξερω οτι δεν ειναι ευκολο αλλα αμα καταβαλεις προσπαθεια ολα γινονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

τα δικά σας τόξα!