30/4/11

Wake me up!

Και έψαχνα απεγνωσμένα, ένα καλό θέμα για μία ανάρτηση, που να εξηγεί τον πόνο μου. Ήθελα να γράψω λίγο, να ξεχαστώ γιατί δεν πάμε καλά. Και μπορώ να πω πως δεν πάμε καθόλου καλά. Ήρθε καιρός να ξυπνήσουμε. Οι διακοπές, πολύ δυστυχώς, τελείωσαν και έρχεται ο καιρός να αποδείξουμε ότι κάτιιι κάναμε αυτόν τον χρόνο. Ότι υπάρχει γενικά βελτίωση. Είναι οι 2 μήνες των 'αποτελεσμάτων'.

Άκουγα το τραγουδάκι των Μπλε-Μια φορά και ένα καιρό. Πανέμορφο song με νόημα. Από τα καλύτερα τους, ίσως και το καλύτερο. Μια φορά και ένα καιρο..και έγω λάτρευα να μου λένε παραμύθια για παλάτια λαμπερά και για μαγικά χαλιά. Μάλλον όμως η υπερβολική αγάπη για αυτά τα παραμύθια με επηρέασε αρνητικά. Όχι, δεν έγινα εγώ η παραμυθού (ποτέ δεν ήμουν καλή στο να λεω ιστορίες), αλλά έμαθα να αγαπώ τα παραμύθια που μου πούλαγαν οι άλλοι.

Αμέτρητα παραμύθια και ιστορίες. Και το μυαλό μου τόσο αθώο για να ξεχωρίσει την πραγματικότητα. Τα πουπουλένια σύννεφα ήταν τόσα πολλά που την κρύβανε. Πραγματικότητα. Ούτε σκληρή, ούτε πικρη. Απλά η πραγματικότητα, που μερικές φορές μας βγάζει απότομα από τα πουπουλένια σύννεφα και αυτό είναι που φέρνει τα ανάλογα συναισθήματα της πίκρας και του πόνου. Μπορεί πολλές φορές να μας χρειάζονται μερικά παραμύθια, για να μας κρύβουν την αλήθεια, αλλά η συνήθεια βλάπτει.

Έτσι και εγώ έμαθα να κρύβω μόνη μου την αλήθεια, ωραιποιώντας καταστάσεις. Και αν δεν ξεκολλήσω από αυτήν την κακιά συνήθεια θα συνεχίσω να πέφτω και να λέω δεν πειράζει. Δεν είναι έτσι όμως. Πειράζει! Δεν είναι όλα ωραία και ρόδινα.

Πρέπει να με ξυπνήσουν, από αυτό το όνειρο που έβλεπα καιρό. Βέβαια δεν θα ξυπνήσω με την μία και ούτε θα ξεχάσω αυτό το όνειρο, γιατί αυτό το όνειρο ήταν ο όμορφος μου κόσμος. Βγαίνοντας όμως από αυτό τον όμορφο μου κόσμο, που ήταν φτιαγμένος στα μέτρα μου, συνειδητοποίησα πως ο κόσμος είναι σκλήρος. Είναι σκληρός με ό,τι κινείται. Γι' αυτό έχω σκοπό να ξυπνήσω μόνη μου. Σιγά να μην περιμένω τον πρίγκιπα που θα με ξυπνήσει από τον λύθαργο μου. Τέρμα οι πρίγκιπες και οι ιστορίες που μου πούλαγαν άγνωστοι συγγραφείς με σκοπό να με καταστρέψουν και να με κάνουν να κοιμηθώ βαθύτερα. Τα παραμύθια είναι πλέον μόνο για τα όνειρα. Τώρα πια είμαι ξύπνια.

Όσοι αντιμετωπίζεται το ίδιο πρόβλημα με μένα, μην δοκιμάσετε ξυπνητήρια δεν βοηθάνε! Άνοιξτε περισσότερο τα μάτια σας και δείτε από άλλη οπτική γωνία. Και αν δεν καταφέρνεται τίποτα και συνεχίζουν οι πτώσεις, ένα γερό χτύπημα θα σας ταρακουνήσει για τα καλά.

Ωστόσο μην αγοράζετε τα παραμύθια των άγνωστων συγγραφέων. Γιατί είναι άνθρωποι με προσωπικό συμφέρον. Ας πουλήσουν τα παραμύθια τους αλλού και ας μας αφήσουν στην ησυχία μας.

Καλά ξυπνητούρια σε όλους!

by AdriuC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

τα δικά σας τόξα!