2/8/11

Μικρή Μέντιουμ!

Νόμιζα πως σήμερα θα ήταν μια φυσιολογική βραδιά. Μα αυτό δεν είναι καθόλου λογικό. Όμως η λογική έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό..έπρεπε να το περιμένω.
Αρχίσα με την Κατ για μία φυσιολογική βόλτα, όπως ανέφερα, έχοντας προορισμό το νησάκι, που πεζόταν μια τραγωδία. Κάναμε μια στάση σε ένα περίπτερο, για να εφοδιαστώ με τα άκρως απαραίτητα προπ-κορν. 
Ξαφνικά η Κατ με σκούντηξε. Μία μάζα φωτός είχε αποσπάσει το βλέμα της. Ήταν μια φωτιά. Μια φωτιά μέσα στο ένα και μοναδικό παρκάκι...Σοκαρίστηκα. Ήταν ένα από τα πιο όμορφα μέρη ξεκούρασης. Είχα σκοπό τις επόμενες μέρες, να πάω να διαβάσω το βιβλίο μου κάτω από την δροσιά των πανύψηλων πεύκων. Νόμιζα πως το γνωστό περιβολάκι, παρκάκι και κοτέτσι για μένα, ήταν ένα παρελθόν..
Βέβαια τα φαινόμενα απατούν. Προς καλό δικό μας και της φύσης, τελικά είχε καεί μόνο ένα πεύκο. Ήταν όμως ένα πανέμορφο πεύκο. Και τώρα πια είναι ένα καμμένο, κατάμαυρο κούτσουρο. Μα ποιον τον νοιάζει; Κανέναν! Μέχρι αύριο θα έχει ξεχαστεί. Το μόνο που ένοιαζε όσους είχαν ξαφνιαστεί, ήταν άμα θα καεί το μαγαζί παραδίπλα! Αλλά καμία αναφορά για αυτό το δέντρο που χάθηκε σήμερα...
Και γιατί όλο αυτό; Γιατί να καταστραφεί αυτό το δέντρο που μας δίνει ζωή; Που χάρη σε αυτό αναπνέουμε; Άμα ήταν μια ανθρώπινη ψυχή όλο το Γύθειο θα είχε βουήξει..Μα ποιον νοιάζει αυτό το κακόμοιρο δέντρο;
Εμένα! Είμαι εδώ, εκνευρισμένη με τα ηλιθιόπαιδα που ήθελαν να παίξουν. Και το γελοίο της υπόθεσης ήταν πως είχα μαντέψει την αιτία της φωτιας...Δεν θα μπορούσε να είχε πιάσει φωτιά έτσι..Ήταν βράδυ, είχε υγρασία, ξερά χόρτα δεν υπήρχαν και σκουπίδια επίσης. Βεβαίως, βεβαίως είχε επέμβει άνρθωπος...
Την προιγούμενη μέρα είχα δει τα παιδιά που έπεζαν με τα βαρελώτα μέσα στο παρκάκι. Ήθελαν να παίξουν. Και έτσι ήθελαν να παίξουν και σήμερα. Να παίξουν με την φωτιά, χωρις να τους νοιάξουν οι συνέπειες. Και το τραγικό είναι πως αύριο α το έχουν ξεχάσει..

Είμαι πολύ συγχισμένη για να συνεχίσω. Μακάρι να υπήρχε μια ενημέρωση στα παιδιά για το σεβασμό προς την φύση.

-Θα αλλάξω κατεύθυνση τελικά! Το μέντιουμ μου ταιριάζει περισσότερο! (Κατ :ρ)-

-Αντρι

1 σχόλιο:

  1. Τι ωραία που τα λες!! είσαι πολύ γλυκιά :) λίγοι στεναχωριούνται για τα δέντρα, γι' αυτό και λέγονται σπάνιοι χαρακτήρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

τα δικά σας τόξα!